ขาดตอน หมายถึง ก. ขาดระยะกัน, ไม่ติดต่อกัน.
ว. จํากัดราคาคงที่ไม่เพิ่มไม่ลด, จํากัดราคาตายตัว.
ก. ได้น้อยกว่าต้นทุน.
ก. ไม่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่.
ก. เคยมีแล้วหมดไป, ไม่มีเป็นการชั่วคราว.
ก. หายสนิท, หยุดตก, (ใช้แก่ฝน).
ก. สูญไปโดยไม่มีหวังว่าจะได้คืน เช่น ว่าวขาดลอย, เด็ดขาดเช่น ชนะขาดลอย.
ก. ถูกฟันตายบนคอช้างเมื่อเวลาชนช้างกัน เช่น ผู้ใดชนช้างมีชัยและข้าศึกขาดหัวช้าง. (กฎมนเทียรบาลในกฎ. ราชบุรี), ขาดคอช้างก็เรียก.